Data wydruku: 2025-06-10 06:54:41
W związku z tym tematem porozmawiajmy z dzieckiem o egzotycznych miejscach na ziemi, o dzikich zwierzętach i środowisku naturalnym, w którym żyją (sawanna, lasy tropikalne), bądź miejscach gdzie można je spotkać (zoo, park safari).
Polecam obejrzenie filmiku edukacyjnego o dzikich zwierzętach.
https://www.youtube.com/watch?v=MlZr2NTt-gM
1. „Uszka w górę, słoniku” – wysłuchanie wiersza U. Kozłowskiej o przygodach niesfornego słonika i rozmowa na ich temat.
„Uszka w górę, słoniku”
Mały słonik nieustannie
Figle płatał wszystkim wkoło
I zwierzętom na sawannie
Było zwykle z nim wesoło.
Lecz gdy w żartach przebrał miarę,
Często spokój czyjś naruszył,
Potem miał zabawną karę:
Łaskotanie, ha, ha! w uszy!
Bo ten nasz urwisek słodki,
Za uszami miał łaskotki!
Kiedy wujcio hipopotam
Chce odpocząć i podrzemać,
Bierze zwykle kąpiel z błota,
Lecz… spokoju wujcio nie ma,
Bo słoniątko bez litości
Trąbi głośno na wujaszka:
- Czemu wujek tak się złości…?
Czy się nie zna na igraszkach?!
Jeśli słonik nie przestanie,
Zaraz będzie łaskotanie!
Po przeczytaniu wiersza rodzic rozpoczyna rozmowę z dzieckiem.
Przykładowe pytania:
- Co robił mały słonik innym zwierzętom?
- Jaką karę za figle dostawał słonik?
- Dlaczego karą dla słonika było łaskotanie w uszy?
2 „Słoń” – ćwiczenie z kinezjologii edukacyjnej wg P. Dennisona.
Dziecko stoi z kolanami lekko rozstawionymi, głową położoną na ramieniu (można włożyć kartkę między ramię a głowę), oczy ma otwarte. Dziecko kreśli ręką w powietrzu leniwą ósemkę. Podczas rysowania porusza całą górną połową ciała. Dziecko rysuje ósemki po trzy razy każdą ręką.
3. „Podskocz, klaśnij, tupnij” – zabawa rytmiczna.
Rodzic rozkłada na podłodze 9 patyczków lub klocków w trzech kolorach np.: czerwonym, żółtym, zielonym. Dziecko do konkretnego koloru dobiera czynność np.: podskok, klaśnięcie, tupnięcie (kolor zielony – podskok, kolor czerwony – klaśnięcie, kolor żółty – tupnięcie). Po dobraniu koloru do czynności rodzic układa ciąg kolorowych patyczków bądź klocków, a zadaniem dziecka jest przedstawienie ułożonego rytmu za pomocą ruchu (np. zielony, zielony, żółty, czerwony, czerwony, czerwony, żółty, zielony – to jest podskok, podskok, tupnięcie, klaśnięcie, klaśnięcie, klaśnięcie, tupnięcie, podskok).
4. Nauka piosenki „Fik Mik Małpka Mała” –Śpiewające Brzdące
https://www.youtube.com/watch?v=3ADerlU5cow
„Fik Mik Małpka Mała”
1. Dziś przedstawiam małpkę małą,
Śmieszną, zwinną, doskonałą.
Skacze, biega, dokazuje,
Małpie sztuczki pokazuje.
Ref. Fik - mik! Małpka skacze.
Fik - mik! Nie inaczej.
Fik - mik! Hop na drzewa,
Małpka już ucieka.
Fik - mik! Hop na drzewa,
Małpka już ucieka.
2. Trzyma małpka się gałęzi,
I się pod gałęzią kręci.
Robi ruchy zakręcone,
Wisząc tylko na ogonie.
Ref. Fik - mik! Małpka skacze……
5. „Czy znasz to zwierzę?” – rozwiązywanie zagadek tekstowych o egzotycznych zwierzętach.
to cię cap! cap! cap! za nos capnie. (krokodyl)
siejąc possstrach wśród zwierzaków. (wąż)
albo wodą się polewa. (słoń)
do ataku wciąż jest gotów. (tygrys)
6. „Zwierzozwierz” – rysowanie wymyślonego zwierzątka, swobodna aktywność plastyczna dziecka z wykorzystaniem kredek świecowych lub zwykłych, mazaków bądź farb.
Rodzic zachęca dziecko, by narysowało wyobrażone zwierzę i wymyśliło dla niego nazwę.
Po skończonej pracy rodzic omawia z dzieckiem jego rysunek.
7. „Zwisające liany” – ćwiczenia oddechowe, dmuchanie na zawieszone sznurki różnej grubości. Rodzic rozwiesza w różnych miejscach w pokoju, w miarę możliwości, nici, włóczki, sznurki, tasiemki różnej długości i grubości, wyżej lub niżej. Proponuje dziecku zabawę w figlarne zwierzątko z dżungli. Zwierzątko skacze, bawi się, ale na hasło: Liany się kołyszą! – zatrzymuje się i szuka najbliższych lian. Zaczyna się dmuchanie, rodzic mówi: Liany kołyszą się coraz mocniej! – dziecko dmucha z coraz większą siłą. Na hasło rodzica: Zwierzątko bawi się! – dziecko przerywa dmuchanie i znowu bawi się. Na ponowne hasło: Liany kołyszą się leciutko – dziecko dmucha na najbliższe liany. Czasem wymaga to np. położenia się na brzuchu, jeśli liany wiszą nisko lub dmuchania do góry. Zabawę można powtórzyć kilka razy, tak aby dziecko dmuchało na wszystkie rodzaje sznurków.
Uwaga! Za każdym razem należy przypomnieć dziecku o spokojnym, głębokim wdechu.
8 „Zabawy sznurkiem” – manipulowanie sznurkiem.
Dziecko układa różne fantazyjne wzory na podłodze manipulując sznurkiem, pociąga nim lub podrzuca. Może bawić indywidualnie bądź w parze z rodzicem.
9. „Rajstopowy wąż” – zajęcia plastyczno-techniczne.
Rodzic daje dziecku nogawkę rajstopy, obojętnie w jakim kolorze, a dziecko wypycha ją watą. Na końcu nogawki rodzic zawiązuje supeł, który będzie imitował język węża. Dziecko dokleja bądź dorysowuje oczy i rajstopowy wąż jest gotowy. Można także pozwolić dziecku, pomalować węża mazakami, np. dorysować zygzaki.
10. „W zoo” – poznanie niektórych zwierząt mieszkających w zoo i ciekawostek o nich.
https://www.youtube.com/watch?v=FQqBXuAK3OY bajka edukacyjna - Strażnicy Miasta – Poznajemy zwierzęta w zoo
11. „Zoo” – masażyk wg M. Bogdanowicz do wiersza B. Kołodziejskiego.
Dziecko leży na brzuchu, a rodzic siedzi obok, czyta wiersz i wykonuje masaż
Tu w zoo zawsze jest wesoło, (dziecko leży na brzuchu)
tutaj małpki skaczą w koło, (rodzic wykonuje na jego plecach ruchy naśladujące skoki po okręgu)
tutaj ciężko chodzą słonie, (naciska płaskimi dłońmi)
biegną zebry niczym konie, (lekko stuka pięściami)
żółwie wolno ścieżką człapią, (powoli, lekko przykłada płaskie dłonie)
w wodzie złote rybki chlapią. (muska wierzchem i wewnętrzną stroną dłoni)
Szop pracz, takie czyste zwierzę,
ciągle sobie coś tam pierze. (pociera rękami plecy, naśladując pranie)
Struś dostojnie w koło chodzi, (powoli kroczy dwoma palcami)
spieszyć mu się nie uchodzi.
A w najdalszej części zoo
dwa leniwce się gramolą, (wolno przesuwa dłonie od boków ku środkowi)
wolno wchodząc na dwa drzewa, (posuwa dłonie od dołu ku górze)
gdzie się każdy z nich wygrzewa (zatrzymuje dłonie)
i zapada w sen głęboki... (rodzic kładzie głowę na plecach masowanego dziecka)
12. „Gdzie się podziały dzikie koty?” – zabawa dydaktyczna, określanie położenia przedmiotów w przestrzeni.
Przed zabawą rodzic rozkłada figurki bądź maskotki dzikich kotów, ewentualnie innych dzikich zwierząt, w różnych miejscach w pokoju: na półce, pod stolikiem, pomiędzy zabawkami, za krzesłem lub w innych miejscach. Zadaniem dziecka jest określenie, gdzie znajdują się zwierzęta. Następnie rodzic bierze w dłonie figurkę/maskotkę jednego zwierzątka i podnosi ją do góry, pytając gdzie się znajduje, (dziecko odpowiada: Nad głową). Zabawę można również urozmaicać, prosząc dziecko, aby to ono ułożyło w różnych miejscach zwierzęta i określiło, gdzie one leżą.