„O Białej Krainie i czarnoksiężniku Koloruchu” – słuchanie bajki A. Czylok.
Dawno temu, za górami, za lasami była kraina, którą nazywano „Białą Krainą”, nie ze względu na porę roku, gdyż śnieg nie padał tam wcale, tylko dlatego, iż wszystko tam było białe. Biała była trawa, białe niebo i słońce, drzewa w kolorze bieli i kwiaty, a domy miały białe ściany i dachy, a zamek króla białe mury i wrota.
Ludzie w tej krainie byli bardzo smutni, nie chciało im się pracować, uprawiać ziemi, sadzić kwiatów, nie zbierali też białych owoców z białych drzew. Całymi dniami siedzieli w domach, tak, jak król płacząc i oczekując, że kiedyś będzie inaczej.
Pewnego dnia król tej krainy wyczytał w wielkiej, mądrej książce, iż daleko mieszka wspaniały kucharz – czarnoksiężnik Koloruch, który może coś poradzić na troski króla i poddanych. Słynie on ze wspaniałych wypieków. Kucharz ów mieszka w „Kolorowej Krainie”, w której wszystko mieni się różnymi barwami. Wypieki kucharza Kolorucha wyróżniają się smakiem oraz ozdobione są lukrem w kolorach: czerwonym, żółtym, niebieskim, a nawet pomarańczowym, fioletowym, zielonym czy brązowym. Ludzie w tej krainie są bardzo weseli oraz uwielbiają kolorowe wypieki kucharza Kolorucha. Wybrał się więc król na swoim rumaku w daleką, niebezpieczną podróż, aby odszukać Kolorucha. Zabrało mu to wiele czasu i bogactw, ale król wrócił do swego królestwa z podarunkiem od czarnoksiężnika. Były to trzy barwy, które miały przywrócić kolory w krainie: barwa żółta, niebieska i czerwona. Jednak król nie był do końca zadowolony z podarunku, ponieważ Koloruch był osobą bardzo tajemniczą i nie wyjawił królowi, co ma zrobić, aby otrzymać pełną gamę kolorów. Powiedział tylko, iż trzy podarowane barwy mają w sobie czarodziejską moc, a umiejętnie wykorzystane uszczęśliwią ludzi. Jednak klucz do zagadki pozostał tajemnicą, a król musiał nauczyć się cierpliwości.
Wróciwszy do królestwa, król rozlał trzy kolory po całej krainie: żółć pomalowała słońce, gruszki na drzewie, łany rzepaku na polach, słomiane dachy domów; czerwień – pomalowała cegły, jabłka, wiśnie; kolor niebieski wymalował niebo, szyby w oknach i rzeki. Wszystko wyglądało teraz pięknie i kolorowo, jednak wciąż pozostawało dużo bieli, a poddani wkrótce zaczęli znów narzekać i prosić króla, by uczynił ich świat w pełni kolorowym. Król czuł się bezsilny, wpadał raz w rozpacz, raz w złość, aż pewnego dnia zdenerwowany niechcący upuścił pojemnik z niebieską farbą i część koloru wpadła do pojemnika z farbą żółtą. Król ze zdziwieniem zobaczył, że farby mieszając się, stworzyły nowy kolor – zielony. Postanowił więc eksperymentować dalej. Niebieski dołożył do czerwieni i otrzymał fiolet. Żółć pomieszał z czerwienią i otrzymał kolor pomarańczowy. A gdy zmieszał wszystkie barwy, otrzymał brązowy.
Król zrozumiał, że zagadka czarnoksiężnika tkwiła w umiejętnym pomieszaniu barw, które otrzymał na początku i że w zupełności wystarczyły one, aby Kraina Bieli stała się kolorową krainą. Odtąd wszyscy żyli szczęśliwie i nigdy więcej nie byli smutni.
Rozmowa z dziećmi na temat treści opowiadania:
Jak dawno temu wyglądała Biała Kraina?
Jacy byli ludzie w tej krainie?
Co postanowił zrobić król?
Jakie kolory dostał król od czarnoksiężnika?
Czy te kolory wystarczyły, by pomalować całą krainę?
Czy czarnoksiężnik podpowiedział królowi, jak wykorzystać kolory?
W jaki sposób król rozwiązał zagadkę i czego się dowiedział?
„Podstawowe kolory i ich pochodne” – zabawa dydaktyczna – zwrócenie uwagi na występujące w bajce trzy kolory (podstawowe), które w prezencie dostał król: czerwony, niebieski, żółty. Rodzic przygotowuje sztalugę oraz białe kartony. Do pojemników wlewa farby: czerwoną, żółtą i niebieską. Dzieci eksperymentują z kolorami przez nakładanie wybranych kolorów na siebie, w celu uzyskania nowej barwy.
BARWY PODSTAWOWE: żółty, czerwony, niebieski
BARWY POCHODNE:
pomarańczowy (żółty+ czerwony);
zielony (żółty + niebieski);
fioletowy (niebieski + czerwony)
„O jakim kolorze będziemy dzisiaj mówić?” – rozwiązywanie zagadek wprowadzających w temat dnia.
W lato pięknie cię opali,
W zimę trzyma się w oddali,
Mieszka w niebie, jest gorące.
Każde dziecko lubi. /słońce/
Wyrósł na drodze
Na jednej nodze.
Wygląda jak słońce,
Ma ziarnek tysiące. /słonecznik/
Ni widać ich w ciągu dnia,
Chociaż są nad nami.
Można je zobaczyć tylko wieczorami. /gwiazdy/
Barwy żółtej ona cała,
Do herbaty doskonała.
Jest w niej dużo witaminy.
Kwaśny w smaku sok z …. /cytryny/
Roślina to taka, co kolby posiada.
Można prażyć jej nasiona, a potem je zjadać.
Ja jem często w kinie popcorn, przyznać się nie wstydzę.
W domu także można zrobić pyszną… /kukurydzę/
Na koniec Rodzic zadaje dzieciom pytanie:
Co wspólnego mają te wszystkie rzeczy? (kolor żółty)
„Co jeszcze kojarzy się wam z kolorem żółtym?” – zabawa słownikowa. Dzieci odpowiadają na pytanie postawione przez Rodzica – wszystkie odpowiedzi są dobre.
„Żółte jak słońce” – zabawa badawcza. Rodzic przygotowuje ilustracje i obrazki z książek ukazujące słońce w jego różnych fazach (świt, południe, zmierzch). Dzieci uważnie oglądają obrazki. Następnie Rodzic zadaje pytania:
Czy słońce rzeczywiście jest żółte?
Jaki kolor ma słońce, gdy pojawia się na horyzoncie?
Jaki kolor ma słońce gdy, chowa się za horyzont?
Jaką funkcję pełni słońce na ziemi?
Praca w KP str. 29 – klasyfikacja według 3 cech; rozwijanie percepcji wzrokowej i sprawności manualnej.
„Żółte kwiaty” – praca plastyczna – stemplowanie wacikami płatków kwiatów. Rodzic może przygotować na kartonach zielone łodyżki.
Praca w Cz str. 78 – „Na wakacje w góry” – ćwiczenia w czytaniu.
„Jak powstaje zielony kolor?” – zabawa badawcza. Rodzic gromadzi farby w kolorach podstawowych . Dzieci na kartonach mieszają kolory – mają samodzielnie odgadnąć, jak powstaje kolor zielony.
„Zielone” – słuchanie wiersza Małgorzaty Strzałkowskiej.
Grasz w zielone?
Gram! Masz zielone?
Mam!
Mam pączki, listki, gałązki, zarośla, łąki i drzewa, ogrody, w których wśród liści zielony agrest dojrzewa
– świat cały po horyzont zielenią wokół się mieni, więc mogę grać w zielone aż do jesieni!
Rozmowa z dziećmi na temat treści wiersza:
W jaką grę gra bohater wiersza?
Jaki kolor występuje w wierszu?
Co jest zielone?
Dlaczego to jest gra, w która można grać tylko do jesieni?
„Co jest zielone?” – zabawa słownikowa. Dzieci wymyślają na podstawie własnych doświadczeń nazwy rzeczy, które są zielone. Rodzic zwraca uwagę na różne odcienie zieleni.
Praca w PiL str. 76 – rozwijanie sprawności manualnej, ćwiczenia w pisaniu wyrazów po śladzie.
Praca w Cz 79 – „Nad Bałtykiem”.
„Jaki kolor ma morze?” – zabawa słownikowa. Mają dojść do wniosku, że morze może mieć różne odcienie koloru niebieskiego, np. w zależności od pogody – jasnoniebieski, ciemnoniebieski, błękitny, granatowy itp.
„Co pływa, a co tonie?” – zabawa badawcza. Rodzic pokazuje dzieciom różne przedmioty: metalowy klucz, piłkę gumową, korek, kawałek drewnianej deseczki. Rodzic nalewa wody do wielkiej miski, a dziecko siedzi obok niej. Następnie zadaje dziecku pytania: Co stanie się z przedmiotami w wodzie?
Które z nich zatoną?
Które z nich będą pływały?
Dlaczego jedne toną, a inne pływają?
Następnie dziecko wkłada przedmioty do miski z wodą i obserwuje ich zachowanie.
„Już dużo wiem” – osłuchanie z piosenką.
Już dużo wiem sł. Urszula Piotrowska, muz. Magdalena Melnicka-Sypko
Nie jestem też berbeciem,
Bo dziecko w moim wieku
Już dużo wie o świecie.
Zapytaj, o co zechcesz.
Usłyszysz wnet odpowiedź.
To wcale nie przechwałki,
Gdy ktoś ma olej w głowie.
Ref.: Umiem liczyć jeden, dwa,
I litery dobrze znam.
Słyszę głoski: u, i, e.
W grupie chętnie bawię się.
Czy jeszcze o nich myślę.
A ja im odpowiadam:
– No jasne, oczywiście!
I chociaż coraz częściej
zaglądam do książeczek,
Moimi przyjaciółmi
Na pewno wciąż będziecie.
Ref.: Umiem liczyć …
https://www.youtube.com/watch?v=JD80LrE-c0A
„Co jeszcze ma czerwony kolor?” – zabawa słownikowa. Dzieci na podstawie własnych doświadczeń odpowiadają na pytanie. Wyszukują przedmiotów w kolorze czerwonym w najbliższym otoczeniu.
Praca w KP4 str. 30 – ćwiczenia w czytaniu; dopasowywanie wyrazu do obrazka.
„Owocowo-warzywne zagadki” – rozwiązywanie zagadek.
Na małych krzaczkach
w promieniach słonka dojrzewają.
Są słodkie i pyszne
i czerwony kolor mają. /truskawki/
Jest warzywem bardzo znanym,
Do kanapek dodawanym.
Czerwień jego jest kolorem,
A nazwany… /pomidorem/
Czerwone, pachnące, słonkiem malowane,
Przyniosę ich z lasu w lecie pełny dzbanek. /maliny/
„Sałatka owocowa” – zajęcia kulinarne. Rodzic gromadzi różne czerwone owoce (truskawki, arbuz, porzeczki i inne), jogurt naturalny, miętę, miód. Dzieci myją owoce, obierają, kroją na kawałki; z jogurtu, mięty i miodu robią sos, którym polewają deser. Pamiętają o zasadach higienicznej pracy i bezpieczeństwa podczas krojenia.
„Kraina tęczy” – praca z wierszem Agnieszki Karcz.
Gdy na niebie słońce świeci,
Ziemia moknie w ciepłym deszczu.
To pojawia się nad światem
Droga do krainy tęczy.
Wielki pas wstęg kolorowych,
Które w kształcie są półkola.
Jeden koniec się wyłania,
drugi kończy tuż na ziemią.
Barwy widoczne tej drogi są,
Każda ze wstęg ma barwę swą.
Aż w siedmiu kolorach mienią się,
I swoim pięknem dzielą się.
Kolor czerwony to znak gorąca.
Kolor pomarańczowy to cytrusów barwa.
Kolor żółty to słońca promień.
Kolor zielony to traw i lasów barwa.
Kolor niebieski to symbol nieba.
Kolor granatowy to głębia morza.
Kolor fioletowy to lawendy zapach.
Spójrz na niebo i policz sama.
Rodzic zadaje dzieciom pytania:
Kiedy powstaje tęcza?
Jakie kolory w niej występują?
W jakiej porze roku tęczę na niebie możemy zaobserwować najczęściej?
Z czym kojarzą się wam kolory występujące w tęczy?
Praca w KP4 str. 31 – dopasowywanie obrazka do koloru tęczy; rozwijanie logicznego myślenia.